بحران آفرینی‌های بیت‌العدل برای بهائیان – توهم مشکلات قبرستان ها

تخریب قبرستانها ؟!

مقدمه
با توجه به ادعای باور بهائیت مبنی بر ارائه آیینی حق‌گرا و بدیع برای مردمان زمان حال، و انتخاب شعار وحدت عالم انسانی برای رسیدن به جامعه‌ای آرمانی و یا همان عصری ذهبی، که از ابتدای نفوذ این باور در هر دیار در نفوس باورمندان به این تشکیلات تداعی می‌شود، این نوشتار تحت بررسی عنوان کلی “بحران‌آفرینی‌‌های بیت‌العدل برای بهائیان”، به عنوان اولین از این مجموعه، به واکاوی قصه تخریب قبرستان‌ها، که دستاویزی برای گذر این تشکیلات از مرحله دوم از عصر تکوین، که مظلومیت و مقهوریت می‌باشد، برای رسیدن به عصری ذهبی که در آن حکومتی بهائی بر کشورها حکمفرما خواهد بود، خواهد‌پرداخت.

روزی کشاورزی سخت مشغول کار و فعالیت روزانه خود بود و به فراخور زمان کاشت، مشغول پاشیدن بذر، که در همان هنگام فردی ثروتمند که در چهره‌اش غرور بسیاری به چشم می‌خورد، با تکبر به کشاورز رسید و نیشخندی به وی زد و با تمسخر گفت: ای کشاورز، بکار، که از تو کاشتن است و از ما خوردن! در همین حال کشاورز نگاه معنایی داری به او انداخت و گفت: حقیقتا درست گفتی، چرا که من نیز درحال کاشت یونجه هستم!!
بذرهایی که کشاورزان افکار و باورها در اذهان مردمانی که در مسیر آن‌ها قدم برمی‌دارند، کشت می‌کنند نیز بسان طعامی است که به خوراک فکری آن افراد تبدیل می‌شود و گاه این خوراک‌ها گندمی است که به حق شایسته پیروان خرد اندیش و عاقل می‌باشد و گاهی نیز یونجه ای بیش برای اذهان خالی از فکر انسان نماهای بی‌خرد!
در دنیای امروز که همراه است با سرعت بالای ارتقا و رشد علم و فرهنگ در جوامع انسانی، متاسفانه هنوز نیز در خیال مبلغین بهائیت، مخاطبان تحت تبلیغ این باور، افرادی ساده‌انگار فرض می‌شوند، به گونه‌ای که در هر شرایطی به فراخور زمان، گفتارها و ادعاهایی خالی از مدرک و توجیه عقلانی را، غافل از این حقیقت، برای رسیدن به اهداف تشکیلاتی، به عنوان خوراک ذهنی، برای مخاطبان خود نشر می دهند. هدف از نگارش این نوشتار نیز آشکار نمودن باطن بذر یونجه‌ای و کرم خورده‌ای می‌باشد که به اذهان باورمندان به این تشکیلات با ظاهری گندم‌گونه معرفی شده است.
از آنجایی که تشکیلات بهائیت طبق فرموده جناب شوقی، هدف غایی خود را که تشکیل جامعه و حکومت بهائی، در هر کشوری که در آن چه به صورت رسمی و چه مخفیانه در حال فعالیت می‌باشد، ترسیم نموده است، باید دید که امروزه فعالیت‌های این تشکیلات برای رسیدن به این هدف، در چه مسیری قدم بر می‌دارد.
رجوعی به همین گفتار رهبر بهائیت، روشن می‌نماید که این تشکیلات، هم اکنون در عصری تحت عنوان تکوین قرار دارد که از آن به عنوان عصر انتقال برای رسیدن به حکومت آرمانی بهائیت در کشورها نیز نام برده می‌شود. این عصر نیز دارای هفت گذر می‌باشد که که هریک بعد از دیگری، جامعه تحت نفوذ این تشکیلات را برای رسیدن به هدف غایی خویش، بیش تر از پیش مهیا می‌نماید. (دور بهائی / شوقی ربانی / ص ۳: الواح مُتقَنِه وصایای حضرت عبدالبهآء حلقه اتّصالی است، که عصر گذشته را با عصر کنونی، که موسوم به عصر تکوین، و موصوف به عصر انتقال است، اِلی الأبد مرتبط میسازد، و اَزهار و اَثمار این عصر ، انتصارات و فتوحات باهِرِه‌ای است، که طلیعه‌ی عصر ذهبی دور جمال ابهی خواهد بود. یاران عزیز، قوای دافعه نافذه ساریه از دو ظهور مستقلِّ مُتعاقِب و متتابع، بر اثر هِمَم و مجهودات حامیان برگزیده امری، که صِیتش به اَقصی نقطه عالم رسیده واضحاً مشهودا، در مؤسّسات و مشروعات بَهیّه، بتدریج حلول می‌نماید، و مُجسّم و مُصوّر و مشخّص می‌گردد . و این تأسیسات، از مفاخر و امتیازات این عصر است، و بر ماست که با رفتار و کردار خود این عصر را مخلَّد و جاویدان سازیم، زیرا نفوذ و تأثیر مؤسّساتی که اکنون در حال تکوین است، و باید مآلاً سلطنت الهیّه، که حاکی از حلول عصر ذهبی جمال قدم است بر آن مستقر شود، منوط و معلّق به مجهودات حالیّه، و علی الخصوص به درجه همّت و کوششی است که در تأسّی و اقتداء به روش اسلاف دلیر و جانفشان مبذول میگردد.)
گذری که هم اکنون در عصر تکوین، تشکیلات بهائی در ایران در حال عبور از آن می‌باشد، به عنوان دومین مرحله، مظلومیت و مقهوریت نام گرفته و وظیفه‌ای که بر دوش پیروان این باور در این گذر گذاشته شده است، ترویج و تبلیغ سناریوی مظلوم واقع شدن پیروان این تشکیلات می‌باشد، بذری که که برای میوه دادن درخت بهائیت در هر کشور می بایست در اذهان باورمندان ساده انگار این تشکیلات کاشته و آبیاری شود تا رشد کند و تضمینی باشد برای ادامه حیات این تشکیلات تحت عنوان حکومت بهائی در کشورهای مختلف جهان.( ظهور عدل الهی / شوقی ربانی / ص۳۲: دوره‌ی مجهولیّت که اوّلین مرحله در نشو و نمای جامعهٔ اهل بهاست و مرحله ثانیهٔ مظلومیّت و مقهوریّت هر دو منقضی گردد دوره ثالث که مرحلهء انفصال شریعه‌الله از ادیان عتیقه است چهره بگشاید و این انفصال بنفسه مقدّمه ارتفاع علم استقلال دین الله و اقرار و اعتراف به حقوق مسلوبه اهل بهاء و مساوات پیروان جمال ابهی با تابعان ادیان معتبره در انظار رؤسای جهان و این استقلال ممهّد سبیل از برای رسمیّت آئین الهی (و ظهور نصرتی عظیم شبیه و نظیر فتح و فیروزی که در قرن رابع از میلاد حضرت روح در عهد قسطنطین کبیر نصیب امّت مسیحیّه گشت و این رسمیّت به مرور ایّام مبدّل و منجر به تأسیس سلطنت الهیّه و ظهور سلطه زمنیّه شارع این امر عظیم گردد. و این سلطنت الهیّه مآلاً به تأسیس و استقرار سلطنت جهانی و جلوهٔ سیطرهٔ محیطهٔ ظاهری و روحانی مؤسّس آئین بهائی و تشکیل محکمه کبری و اعلان صلح عمومی که مرحله سابع و اخیر است) منتهی گردد.)
امروزه این تشکیلات در کشور جمهوری اسلامی ایران، برای طی مسیر از گذرِ مظلومیت، دستاویزهای مختلفی را برای خود ایجاد کرده که با تمسک به آنها بتواند افکار عمومی جهانی را فریب داده تا به هدف خود در این مرحله دست یابد. یکی از این دستاویزها قصه تخریب قبرستان‌ها می باشد که نویسنده این مقاله، در این نوشتار سعی بر آشکار نمودن حقایق این قصه دارد.
در ابتدا باید به این نکته توجه داشت که طبق قوانین حکومتی نظام جمهوری اسلامی ایران، هرگونه تصرف و مصادره زمین و یا اموال درحوزه جغرافیایی این کشور، که به دستور مقام قضایی انجام می‌شود، بدون شک دارای حکم دادگاهی بوده که بر طبق قوانین حکومتی این نظام اتخاذ گردیده است.
اقدام علیه قبرستان‌های بهائی‌ها توسط نظام جمهوری اسلامی ایران، از سه حالت خارج نیست:
حالت اول: مصادره زمین قبرستان به علت قرار گرفتن در زمره اموال شرکت ” امناء “.
حالت دوم: احداث قبرستان در اراضی فاقد مجوز دفن از مراجع ذیصلاح.
حالت سوم: قرار گرفتن مکان قبرستان در داخل بافت شهری.
برای تشریح حالت اول، بایستی مختصری با اساس شکل‌گیری شرکت “سهامی امناء” آشنا گردید. شرکت امناء، بنگاهی اقتصادی می‌باشد که پس از وفات جناب شوقی، به دلیل عدم وجود تشکیلات رسمی بهائی در ایران، با زیرکی هرچه تمام‌تر خانم روحیه ماکسول، همسر جناب شوقی، در ایران تاسیس شد و صاحب تمامی اموال تشکیلات بهائیت در ایران گردید. اموالی که در ایران، دارای ارزش مالی قابل ملاحظه‌ای بود، چنان که جناب شوقی در کتاب قرن بدیع در این مورد می‌فرمایند:
× “در ایران، مهد امرا… متعلقات امریه که به صورت اراضی و ابنیه اداری و مدارس و سایر مؤسسات دیگر موجود است به نحو قابل ملاحظه ای بر وسعت و عظمت دایره موقوفات محلی بهائی در سراسر کره ارض افزوده و مایه مزید اعتبار و حیثیت آنها گردیده است.” (قرن بدیع / قسمت چهارم / شوقی / ترجمه نصراله مودت / موسسه ملی مطبوعات امری / ۱۲۳بدیع/ ص ۵۴)
تشکیلاتی که در ایران تا آن زمان، هویت حقوقی نداشت تمام فعالیتهایش را در قالب این شرکت قرار داد و اعضای محفل ملی ایران، هیئت امنای این مجموعه را تشکیل دادند و ایجاد آن راه نجاتی بود برای عدم استفاده از اموال گزاف جامعه بهائیت، توسط افرادی سودجو چون جناب میسون ریمی در آمریکا و یا هر شخص حقوقی دیگر که سعی در چپاول این اموال را داشتند و البته نیز مسیری برای نقل و انتقالات اموال جامعه بهائیت در ایران و نیز حتی به بیت‌العدل گشوده شد. سند زیر بیان کننده همین موضوع می‌باشد:
× ” … این شرکت در واقع متشکل از چندین شرکت تابعه مختلف بود که در زمینه های کشاورزی، صنعتی و بانکداری فعالیت داشتند. شرکت های مذکور اگر چه به نام خاصی به ثبت نرسیده بودند و ماهیتاً سهامی بودند، لیکن پس از مرگ شوقی، مهمترین ابزار اقتصادی محفل ملی در ایران به حساب می آمدند و بسیاری از هزینه های این محفل توسط درآمدهای حاصل از آنها تأمین می شد. حتی مبالغ بسیاری نیز توسط این شرکت ها به طور سالانه برای بیت العدل در عکا ارسال می شد تا در جهت مخارج تشکیلات بهائیت مصرف شود.” (http://bahaipahlavy.blogfa.com/post-5.aspx)
پس از انقلاب اسلامی ایران، از آنجایی که تشکیلات بهائیت به عنوان گروهی غیر هم‌سو با آرمان‌های انقلاب اسلامی شناخته شد، تمامی اموالش به دست این حکومت مصادره گردید و متعاقبا تمامی زمین‌ها و اماکنی که مربوط به این تشکیلات در ایران می‌شد و تحت عنوان شرکت امناء قرار گرفته بود نیزنیز مصادره گردید. (http://bahaipahlavy.blogfa.com/post-5.aspx)
برخی از اراضی قبرستان‌های بهائیت در ایران نیز در زمره این املاک قرار داشت و لذا اختیار آنان به دست حکومت ایران افتاد. با این شرایط چون این اراضی در ید اختیار دولت ایران قرار گرفته، لذا هیچ فرد یا گروهی قادر نخواهد بود بدون کسب اجازه از صاحب جدید این اموال، اقدام به تعرض و دست درازی در آن اموال و اراضی بنماید، حال آنکه دفن اموات بدون اخذ اجازه از این حکومت، در اراضی مصادره شده، کار خلاف قانونی است که جامعه بهائیت با انجام آن، قصد پوشاندن جامعه عمل به وظایف خود در مرحله مظلومیت را دارد.
در حالت دوم نیز به وضوح مشهود می‌باشد که هیچ فرد و گروهی در هیچ کشوری، قادر نخواهند بود که در مکانهایی که فاقد مجوز دفن اموات می باشد و از ارگان‌های مسول در این زمینه، مجوزات لازم را اخذ ننموده است، اقدام به دفن میت خود نمایند. به عنوان مثال دفن میت در نزدیک منابع آبی و نیز زمین‌های کشاورزی بالادستی که دفن میت در نزدیکی آن‌ها، موجب آلوده نمودن آب و مزارع آن منطقه می‌گردد، در تمامی مناطق دنیا غیر‌قانونی می‌باشد و مطمئنا با متعرضان آن، برخورد قانونی خواهد شد، حال چه آن فرد افراد متعلق به جامعه بهائیت بوده و یا به هر باوری غیر آن معتقد باشند.
حالت سوم نیز یکی از بدیهی ترین قوانین شهری می باشد که اجازه دفن اموات، در نقاطی که در داخل بافت شهری می باشد به هیچ فردی داده نخواهد‌شد، و شهرداری‌ها موظف هستند که محلی را خارج از بافت شهری برای ایجاد قبرستان پیش‌بینی و احداث نمایند و این محل‌های اختصاصی برای صاحبان تمامی باورها در نظر گرفته شده، ولی بازهم پیروان باور بهائیت به اتکا به حکم باوری خود، مبنی بر عدم دفن اموات در فاصله بیش از یک ساعت از محل فوت فرد، سعی در عمل به وظیفه تشکیلاتی خود که همان مظلوم نمایی برای رسیدن به استقلال می باشد، دارند و این در حال است که این حکم جامعه بهائی، بارها توسط خود پیروان این باور نقض گردیده است‌! (https://telegram.me/Campain/1797)
موارد فوق تمامی حالاتی می‌باشند که تشکیلات بهائیت با تعرض به موارد قانونی آن، سعی در خود نمایی و بیان مظلومیت پوشالی خود دارد. البته قابل توجه است تمام این تعرضات غیر‌قانونی توسط بهائیان در جامعه ایران، در حالی رخ می دهد که جناب شوقی، در مقام رهبری این تشکیلات، به پیروان خود دستور داده است که نبایستی نحوه دفن اموات توسط پیروان این باور سبب درگیری گردد:
× ” فرمودند بنویس مطابق دستوریکه این عبد بمحفل ملّی داده تغییر در کیفیّت دفن مشروط به آنست که اجرای احکام الهیّه به هیچ وجه سبب وحشت قلوب نگردد و فرمودند بنویس اعلان امراللّه در ایران و ترکستان در وقت حاضر تحقّق نیافته” (لوح مبارک / حضرت ولیّ ‏امراللّه / مورّخه ٧ فوریه ١٩٣۶ / خطاب بمحفل مقدّس روحانی ملّی)
و نیز در جایی دیگر جناب عبدالبهاء بیان می‌دارند که تفاوت در دفن اموات توسط پیروان این باور نبایستی مانع تبلیغ گردد و لذا با متصدیان این امور در همه مناطق همکاری لازم را مبذول بدارید:
× ” حضرت عبدالبهاء لوح محفل روحانی عشق آباد میفرمایند قوله تعالی: امّا قضیّه دفن اموات هنوز اگر بقرار سابق باشد بهتر است زیرا نباید نوعی نمود که میان آشنا و بیگانه بکلّی فسخ و جدائی افتد زیرا جدائی مانع از تبلیغ است.” (گنجینه حدود و احکام / اشراق خاوری / ص۱۴۴)
حال این سوال در ذهن هر جوینده حقیقتی ایجاد می شود که چطور پیروان این باور به دستور رهبر خود گوش نکرده و عمل به آن را در راس امور خود قرار نداده‌اند و بارها و بارها به بهانه‌های مختلف، با ظاهری مظلوم‌نمایانه در جامعه ایران، ایجاد کننده درگیری، با نظام حکومتی ایران می‌شوند و متاسفانه تشویش اذهان عمومی، همچنان دستاویزی برای پیشبرد اهداف تشکیلات بهائیت در ایران به شمار می‌رود. (http://aeenebahai.org/en/node/2867)
از آنجاکه هر انسان صاحب خردی، بنا به طبع ذاتی خویش، به دنبال دریافت بهترین خوراک‌ها است، هیچ‌گاه نمی‌توان وی را با طعامی گندم‌گونه، ولی در باطن یونجه‌ای، گمراه نمود، چرا که عقل وی، به عنوان اصلی‌ترین تمیز دهنده مصالح، او را از این اقدام نهی می‌کند. حال چطور ممکن است که همان انسان، اجازه دهد باوری مشمئز کننده با ظاهری بزک شده را خوراک ذهنی خود قرار دهد بی‌آنکه تاملی داشته باشد بر صحت و یا سُقم آن؟! چرا که بیماری جسمی ناشی از طعام بی‌کیفیت را شاید بتوان مداوا کرد ولی بیماری ذهنی ناشی از باوری پوچ و غلط را هرگز و باید توجه داشت که مراقبت از کشتزار باورها، از مهم‌ترین اصول برای تحری حقیقت می‌باشد.

رسید قبضی که مسئولین بدلیل بی بضاعت بودن یک بهایی خودشان پرداخت کردند

☔️پاسخ به خواهر بهایی!
☔️قبض تدفین یک خواهر بهایی که توسط هیات امنا وجه واریز شده است و رایگان دفن شده، پیوست است!
☔️خواهر گرامی؛
من می دانم که بهاییت به کر وصل است و از لابی صهیونیستی تامین می شود، اما پول قبر این فرد را در همین تیرماه، نداده اند و هیات امنای قبرستان پرداخت کرده است!
☔️ اگر شما را برادر و خواهر خطاب می کنم، اشاره به نامه امیر مومنان علی سلام الله علیه به مالک اشتر است که فرمود:«مردم یا برادر دینی تواند یا برادر در خلق» و شما برادر و خواهر در خلق من هستید و فرزندان آدم و حوا!
١۴٠٢/۴/١٧
مهدی خزعلی

توانا در کلاب هاوس در حال تحلیل خبر کذب قبرستان بهائیان تهران بود که در حال توضیح محترمانه  بنده با بی ادبی ریمو کردند

🔵🔵 نشست ۹۰۲ فتنه انگبزی جامعه جهانی بهایی پیرامون اقدامات غیر قانونی گلستان جاوید تهران

گفتگو با مسئول قبرستان بهائیان تهران و تکذیب وقایع :

نشست ۱۴۲۳ – قصه قبرستان بهائیان در تهران از زاویه دیگر – گروه ندای شیعه در تلگرام

دروغ پراکنی بیت العدل :

ممانعت از دفن و عدم تحویل پیکر یک شهروند بهائی در تهران

❗️❗️❗️❗️❗️– با وجود گذشت هفده روز از زمان درگذشت اسفندیار غضنفری، شهروند بهایی در تهران، هنوز پیکر او به خانواده‌اش برای برگزاری مراسم خاکسپاری تحویل داده نشده است.ممانعت از دفن و عدم تحویل پیکر یک شهروند بهائی در تهران

هم دفن کردند هم سنگ قبر گذاشته اند

فقط برای اینکه دعوای حقوق بشری علیه ایران ایجاد کنند بازی تخریب قبور بهائیان را راه انداخته اند تا مجددا کودکان پروانه ای بر اثر عدم دارو جان دهند
ننگ بر بی وطنان

💠 تخریب قبور بهائیان کذب محض است نمونه ای از سنگ قبری که بر مزار بهائیان طی دیروز اسفند ۱۴۰۲  گذاشته شده است

====

💠گلستان جاوید ( طهران ) تهران ۷ اسفند ۱۴۰۲

یکی از دروغهای بزرگ بیت العدل بهائیان این است که جنازه های بهائیان اجازه دفن ندارند لطفا بفرمایید اینها را کجا دفن کرده اند ؟؟ عکس ها دیروز گرفته شده و اموات جدیدا دفن شده اند و هیچ مشکلی هم برای دفن ندارند

ظاهرا چند بهایی که مامور عصبه انتصابی هستند و عضو و زیر مجموعه کمیته وحشت صیانت بهائیان مدام بر بهائیان در ایران با تهدید و فشار سعی دارند بازماندگان متوفی اقدام به دفن اموات نکنند تا شهرداری دفن بکند بعد بهره برداری سیاسی بکنند مرم دیگر تحمل دخالت نهادهای امنیتی تشکیلات بهایی در راستای دو قطبی کردن جامعه را ندارند و از نهادهای مسئول خواهان برخورد جدی با اذناب بیت العدل که بر خانواده های بهائیان فشار می آورند تا امواتشان را دفن نکنند هستند

👇👇👇👇👇👇👇

🔵✅ حضور در قبرستان بهائیان در تهران و بررسی ادعاهای واهی بیت العدل و جامعه جهانی بهائی در مورد مشکلات دفن اموات بهائیان.

عکسهایی از قبرستان خاوران ( قبرستان بهائیان تهران )