تهدیدی برای امنیت ملی به نام مرحله‌ی رسمیت

همان گونه که پیش از این اشاره گردید، این طرح از سوی بیت العدل اعظم در سال ۱۹۹۶ میلادی یا ۱۳۷۵ شمسی، شروع می‌شود. چهار سال اول این طرح، به صورت مقدماتی به اجرا گذارده می‌شود. پس از آن نیز یک دوره ۱۲ ماهه تعریف می‌گردد. طرح نهایی به صورت چهار برنامه‌ی پنج ساله یعنی از سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۸۰ شمسی) از سوی بیت العدل ابلاغ می‌گردد.
پس از ابلاغ طرح ۲۰ ساله، بهائیان فعالیت گسترده‌ی خود را در پوشش شرکت‌های تجاری آغاز می‌کنند. تمامی این شرکت‌ها زیر نظر برادر سرکار خانم فریبا کمال آبادی یعنی آقای فرزام کمال آبادی شروع به فعالیت می‌نمایند. به عنوان مثال همان گونه که در شکل ۱۶ مشاهده می‌گردد، آقای فرزام کمال آبادی در دولت اصلاحات، در اتاق بازرگانی ایران و چین حضور پیدا می‌کند. این عکس مربوط به سال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۵ شمسی) است. لکن به اعتراف آقای فرزام کمال آبادی، ایشان از سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۸۰ شمسی) یعنی همزمان با ابلاغ طرح نهایی و شروع برنامه‌ی بیست ساله‌ی بیت العدل اعظم وارد ایران می‌شود. شرکت‌های متعلق به ایشان به عنوان مشاور شرکت‌های ایرانی در چین و به صورت علنی فعالیت بسیار گسترده‌ای را آغاز می‌نمایند. دفتر رسمی آنان در میدان صادقیه تهران به شدت فعالیت داشته و به شکل گسترده، اهداف ظرفیت‌سازی را دنبال می‌کند. این طرح متعلق به موسسه طرح و توسعه در مرکز اسرائیل است. که البته هدف تمامی این طرح‌ها و برنامه‌ها چیزی نیست جز تحقق و اجرای پروتکل هفت‌گانه‌ی شوقی برای رسیدن به حکومت.

ای کاش سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی به جای این که در زندان با تشکیلات بهائی به صورت غلط آشنا می‌شدند، در دوره اصلاحات اندکی پیرامون خود را با دقت بیشتری مورد رصد قرار می‌دادند تا متوجه حضور و فعالیت گسترده‌ی تشکیلات بهائی بشوند.
بهائیت برای پشت سر گذاشتن به مرحله‌ی رسمیت، نیاز به جمعیت دارد. و بر اساس آن چه پیش از این تقدیم حضور گردید، مرحله‌ی رسمیت یعنی پنجمین مرحله از مراحل هفت‌گانه‌ای که جناب شوقی برای رسیدن به حکومت جهانی بهائی ترسیم نموده بود. بر همین اساس است که طرح دخول افواج، جامعه‌سازی و تامین منابع انسانی به اجرا گذاشته می‌شود.
اگر چه پیش از این نیز تشکیلات بهائی اقدامات فراوانی به صورت رسمی و علنی در جهت بر اندازی حکومت ایران برداشته و همچنان نیز برمی‌دارد ولی رسیدن به مرحله‌ی پنجم، تهدیدی جدی برای امنیت ملی هر کشوری است که بهائیان در آن کشور به این مرحله رسیده‌اند و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. زیرا مرحله‌ی ششم، مرحله‌ی براندازی حکومت و استقرار حکومت بهائی در آن کشور است. این بدان معناست که اگر بهائیت وارد مرحله ششم در ایران شود، دست به تیغ شده و خیلی آشکارتر از قبل نقشه‌های براندازی را دنبال خواهند نمود. وقتی بهائیت هنوز به مرحله‌ی رسمیت نرسیده بود، از تمام توان خود در جهت اعمال تحریم علیه ایران استفاده می‌کرد. حال تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل اگر مرحله‌ی پنجم یعنی رسمیت را پشت سر بگذارند.
برای اثبات فعالیت‌هایی که بهائیت در اعمال تحریم‌ها علیه مردم ایران و اقدامات براندازی علیه ایران برداشته‌اند و ظلمی که به عموم مردم ایران کرده‌اند و همچنان ادامه می‌دهند، تنها کافیست سخنان سرکار خانم سیمین فهندژ یا فرهاد ثابتان دنبال شود. به عنوان مثال سرکار خانم سیمین فهندژ، تجربیات مربوط به سه دهه فشار و تحریم علیه ایران را این گونه توجیه و تبیین می‌کند: تاریخ نشان داده است که یکی از مؤثرترین راه‌های حمایت از بهاییان ایران از طریق اعتراض و اقدام مداوم بین‌المللی (یعنی تحریم) بوده است. سه دهه اخیر ثابت کرده که مقامات ایرانی بر دیدگاه‌های بین‌المللی وقوف داشته و اعمال فشار بر آنان (یعنی تحریم) در راستای عمل به تعهدات و پیمان‌های مندرج در قوانین بین‌المللی حقوق بشر که ایران آن‌ها را امضا کرده و خود را پایبند به آن‌ها می‌داند، مؤثر واقع می‌شود.

یا جناب آقای دکتر فرهاد ثابتان، سخن‌گوی فارسی زبان جامعه‌ی جهانی بهائیان، در اعلام موضعی رسمی در بخشی از مصاحبه‌ی خود در خصوص وجود رابطه‌ی نظام‌مند با اپوزیسیون (مخالفان دولت ایران) این چنین بیان داشتند: “ما از هرگونه ارتباط نظام‌مند استقبال می‌کنیم. ” اما در فرهنگ سیاسی، اپوزیسیون این گونه معنا می‌شود: مخالفان دولتی یا (اپوزیسیون) دراصطلاح سیاست، به مجموعه افراد و نهادهای مخالف اصل نظام سیاسی گفته می‌شود که درصدد براندازی نظام حاکم می‌باشند. این بدان معناست که تشکیلات بهائیت وقتی هنوز به مرحله‌ی رسمیت نرسیده، دشمنی خود را با حاکمیت هر سرزمینی که در آن حضور دارند از جمله ایران، این گونه ابراز می‌نماید. حال فرض کنید تشکیلات بهائی بخواهد به صورت سازمانی، مرحله‌ی ششم یعنی براندازی حکومت را کلید بزند. در آن شرایطی که هنوز به مرحله‌ی ششم نرسیده و به ظاهر طرح و نقشه‌ی منسجم تدارک ندیده، این گونه آشکار و بی‌پرده فریاد می‌زند از هر گونه ارتباط نظام‌مند با دشمنان این سرزمین استقبال می‌کند و تحریم‌های بسیار شدیدی علیه میلیون‌ها ایرانی اعمال می‌نماید. حال اگر این تشکیلات و فرقه بخواهد به صورت سازمانی وارد فاز ششم یعنی فاز براندازی بشود، چه تهدیداتی متوجه امنیت ملی ایران و هر کشوری که بهائیت به این فاز رسیده خواهد بود؟!

آری، به رسمیت رسیدن و عبور از مرحله‌ی پنجم، مستلزم رسیدن به جمعیت است. به همین خاطر هم با صراحت تمام در پیام رضوان ۲۰۱۸ فریاد می‌زند: فقط سه سال از مجهودات بیست و پنج‌ساله‌ای باقی مانده است که در سال ۱۹۹۶ با یگانه هدف پیشبرد قابل ملاحظۀ”فرایند دخول افواج” آغاز شد. تنها و تنها هدف پیشبرد اهداف ۲۵ ساله به تصریح پیام بیت العدل اعظم، پیشبرد فرآیند دخول افواج است؛ یعنی فرآیند وارد کردن و توسعه گسترده و شدید منابع انسانی تشکیلات بهائی و افزایش جمعیت. به همین خاطر است که این قدر بر فعالیت‌های جامعه‌سازی تاکید و تصریح می‌کنند.