اسرائیل، مدیون اقدامات بهاییت

سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی ادعا می‌کند منتقدین بهائیت، شناخت درستی از تشکیلات بهائی ندارند و آن چه به عنوان اسرائیلی بودن بهائیان مطرح می‌شود، مطلبی بی‌اساس است. وی در این خصوص می‌گوید: این را شما بپذیرید و بروید تحقیق کنید. اینکه می‌گویید جاسوسند و اسرائیلی‌اند، شما نمی‌دانید. کسی که آن‌جا دفن شده به عنوان رهبر این‌ها و پیامبراین‌ها (بهائیان)، او اصلا آن‌جا نرفته؛ تبعید شده در زمانی که آن‌جا فلسطین بوده، زمانی که آن‌جا اسرائیل نبوده. آن‌جا مُرده، دفنش کردند.

در پاسخ به ایشان باید به این نکته‌ی مهم توجه داشت که مسئله‌ی اصلی، محل دفن باب (موسس و پایه‌گذار فرقه بابیت) و بهاءالله (موسس و پایه‌گذار فرقه بهائیت) و عبدالبهاء (فرزند بهاءالله و رهبر فرقه بهائیت پس از پدرش) نیست. همین که سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی به این موضوع به عنوان یک موضوع اصلی اشاره می‌فرمایند، نشان می‌دهد رهبران گروه یاران، کار خود را به درستی انجام داده‌اند که البته کاملا طبیعی است. از رهبران کار بلد تشکیلات بهائیت نیز جز این انتظار نمی‌رود. ولی از سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی به عنوان یک فرد تحصیل کرده و آزاد اندیش و آشنا با نحوه‌ی تحقیق و پژوهش، توقع می‌رفت تنها به گفته‌های رهبران گروه یاران اکتفا نکرده و اندکی پیرامون این موضوع تحقیق نمایند.

بهائیان سعی می‌کنند ارتباط تشکیلات بهائی و اسرائیل را محدود به محل دفن بهاءالله در سرزمین‌های اشغالی معرفی نمایند؛ یعنی دقیقا همان مطالبی که به سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی منتقل شده و ایشان هم متاسفانه بدون تحقیق، آن را پذیرفته و بیان نموده‌اند. یعنی وانمود می‌کنند ارتباط بهائیت و اسرائیل فقط و فقط محدود می‌شود به محل دفن بهاءالله در اسرائیل و این موضوع هم مربوط به قبل از ایجاد و شکل‌گیری اسرائیل بوده است. لذا بهائیت هیچ ربطی به اسرائیل ندارد و آن چه به عنوان ارتباط بهائیت و اسرائیل مطرح می‌گردد، مطلبی نادرست است.

حال آن که ارتباط تشکیلات بهائی و اسرائیل، رابطه‌ای تاریخی است و این تاریخ به پیش از ایجاد کشوری به نام اسرائیل تا زمان حاضر برمی‌گردد و هیچ ربطی به محل دفن بهاءالله ندارد. مجموعه‌ی اقدامات و زمینه‌سازی‌های عبدالبهاء بود که باعث شکل‌گیری اسرائیل شد. او کمک‌های شایانی به یهودیان برای خرید زمین کرد. مستندات فراوانی در این زمینه وجود دارد که این نوشتار مجال ارائه‌ی تمامی مدارک را ندارد. علاقه‌مندان به این موضوع می‌توانند به منابع متعددی که در این زمینه منتشر گردیده، مراجعه نمایند. در این مقاله به ذکر چند سند و چند نمونه از اعترافات رهبران تشکیلات بهائیت و افراد سرشناس بهائی اکتفا می‌گردد.

پیش از ارائه‌ی مدارک و شواهد، لازم است تطابق زمانی شروع اقدامات یهودیان برای اشغال فلسطین با حضور بهائیان در آن سرزمین مشخص گردد. سرآغاز تلاش در عرصه بین‌المللی برای تأسیس کشوری به نام اسرائیل و استقرار یهودیان در آن به بیانیه بالفور برمی‌گردد. بیانیه بالفور (Balfour Declaration) نامه‌ای تاریخی است که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۱۷ میلادی توسط آرتور جیمز بالفور، وزیر خارجه بریتانیا، خطاب به والتر روتشیلد، سیاست‌مداریهودی و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشته شده‌است و در آن از موضع مثبت دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» خبر داده‌است.

ترجمه‌ی نامه بالفور به نقل از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا بدین شرح است:
وزارت خارجه بریتانیا؛ دوم نوامبر ۱۹۱۷ میلادی
لرد روتشیلد عزیز.
با افتخار، از سوی اعلی‌حضرت پادشاه بریتانیا به پیشگاه شما بیان می‌دارم که درخواست شما به کابینه دولت بریتانیا فرستاده شد و مورد پذیرش قرار گرفت.
اعلی‌حضرت با تشکیل یک خانه ملی برای یهودیان در فلسطین موافقت کرده‌اند و بیشترین تلاششان را به کار می‌گیرند تا این کار به سرانجام برسد.
بسیار روشن است که نباید حقوق شهروندی و دینی ساکنین غیریهودی و بومی فلسطین پایمال شود و همچنین نباید نیازهای حقوقی و سیاسی کشورهای آن ناحیه دستخوش تغییر قرار گیرد. چنانچه این بیانیه را به پیشگاه انجمن صهیونی ارائه بفرمایید سپاس‌گزار خواهم شد.
آرتور بالفور (امضاء)

جناب عبدالبهاء در تاریخ ۲۸ نوامبر ۱۹۲۱ از دنیا می‌رود. یعنی حدود چهار سال پیش از مرگ جناب عبدالبهاء، فعالیت یهودیان جهت خرید اراضی و استقرار در سرزمین فلسطین به صورت رسمی در عرصه بین المللی پیگیری می‌شود. یعنی در زمانی که فعالیت یهودیان برای اشغال فلسطین و بازگشت یهودیان به صورت بین‌المللی آغاز گردیده، بهائیان و جناب عبدالبهاء در آن سرزمین حضور داشتند.
با این مقدمه، اولین شاهد همکاری‌ها و تلاش‌های بهائیان برای خرید و استقرار یهودیان در فلسطین از صفحات ۶۹۶ و ۶۹۷ کتاب تاریخ بی غرض نوشته‌ی شیخ مهدی شیخ الممالک قمی تقدیم حضور می‌گردد. دو سند به شماره‌های ۱۰۰ و ۱۰۱ از این کتاب انتخاب شده که تصویر این دو سند به ترتیب در شکل ۱ و شکل ۲ ارائه شده است. این دو صفحه در حقیقت گزارش کارگزاران عثمانی درباره‌ی تکاپوی عباس افندی برای خرید زمین‌های اعراب فلسطین به بهای کم و فروش آن‌ها به یهودیان مهاجر به بهای زیاد به سال ۱۳۰۹ ق. (سال درگذشت بهاءالله) است.

یکی از میان‌برهای کشف این رابطه، مراجعه به اعترافات و سخنان رهبران بهائیت و اسرائیل است. به عنوان نمونه آقای دکتر سُلی شاهور از افراد سرشناس و شاخص اسرائیلی که مدیریت مرکز عزری مطالعات ایران و خلیج فارس در اسرائیل را نیز به عهده دارد، در مصاحبه با آقای اسماعیل‌پور در رسانه‌ی بهائی نیوز می‌گوید: در این زمینه سال‌هاست که من پژوهش می‌کنم و می‌توانم بگویم که مثلا در موضوع زمین، بهائیان اولیه املاک زیادی در منطقه حیفا داشتند. قبل از تشکیل دولت اسرائیل، در زمان سلطه‌ی بریتانیا در این منطقه، یهودیان از بهائیان زمین خریدند و ساختمان ساختند.

نکته‌ی بسیار مهم این است که قبل از تاسیس اسرائیل، یهودیان زمین‌های مورد نیاز برای اشغال آن سرزمین را از بهائیان خریدند. این اعتراف مدیر مرکز مطالعات ایران و خلیج فارس در اسرائیل است! آن قدر این اعترافات مهم و برای تشکیلات بهائیت حساسیت برانگیز بود که بیت العدل به خاطر همین مصاحبه اقدام به تنبیه و تعلیق چهارماهه‌ی رسانه‌ی بهائی نیوز می‌نماید.
جناب آقای دکتر سُلی شاهور اعتراف می‌کند بهائیان اولیه، املاک زیادی در منطقه حیفا داشتند! به تعبیر سرکار خانم فائزه هاشمی رفسنجانی، بهائیان تبعید شده، چطور به املاک زیادی در شهر حیفا در حاشیه دریای مدیترانه دست یافته بودند؟ سخن از املاک زیاد در حاشیه دریای مدیترانه است! آن هم جایی اکنون پارک ملی کرمل در مجاورت آن قرار دارد!

طبق برخی گزارشات، جناب بهاءالله به همراه حدود ۷۰ نفر از همراهانش از جمله زنان و کودکان در سال ۱۸۶۸ به عکا تبعید شد. او تا ۹ سال بعد نتوانست از عکا خارج شود. این یعنی بهائیان از زمان دریافت مجوز خروج از عکا تا سال صدور بیانیه بالفور، فقط ۴۴ سال فرصت داشتند. بهائیان با کدام سرمایه و ثروت توانسته بودند املاک زیادی خریداری کنند؟ به ادعای جناب آقای دکتر سُلی شاهور، این املاک، زیاد توصیف شده است. بهائیانی که این املاک را فروخته‌اند، به کدام سرزمین آواره شدند؟ اگر این املاک زیاد، متعلق به خود بهائیان بوده، بنابراین بهائیان زیادی بایستی آواره‌ی دیگر کشورها شده باشند و نام آن سرزمین نیز به جای فلسطین اشغالی، بهائیت اشغالی باید گذاشته شود. با وجود این حجم عظیم از خرید املاک از بهائیان (به اعتراف جناب آقای دکتر سلی شاهور)، چرا یک بهائی آواره نشده است؟! این یعنی بهائیان در این وسط، دلال و واسطه‌ی خرید اراضی بودند. اگر بهائیان املاک زیادی داشتند و فروختند، الان به جای این که فلسطینیان آواره باشند، بایستی بهائیان آواره می‌بودند!
و این موضوع به روشنی پرده از اشتراکات ریشه‌ای بین بهائیت و اسرائیل برمی‌دارد. در بخش‌های بعدی همین مقاله خواهیم دید که یکی از رهبران تشکیلات بهائیت به نام سرکار خانم روحیه ماکسول نیز اعتراف می‌نماید: آینده ما (بهائیت و اسرائیل) چون حلقات زنجیر به هم پیوسته است.

دزدی در نیمه‌های شب مشغول بریدن قفلی بود. رهگذری از او پرسید چه می‌کنی؟ گفت تار می‌زنم. رهگذر پرسید اگر تار می‌زنی، پس چرا صدای آن در نمی‌آید؟ دزد گفت: صدای آن فردا درخواهد آمد.
جناب عبدالبهاء و به قول جناب آقای دکتر سلی شاهور، بهائیان اولیه که می‌دانستند مشغول چه کاری هستند و این زمین‌ها با چه هدفی خریداری و در اختیار یهودیان قرار می‌گیرد، از صدایی که فردا درخواهد آمد، آگاهی کامل داشتند. بر همین اساس است که جناب عبدالبهاء اعتراف می‌کند نهال بی‌مانند یعنی بهائیت، اسرائیل را جمع خواهد کرد! ای اهل عالم! بدانید که این بهائیت است که اسرائیل را جمع خواهد کرد! او تصریح می‌کند اسرائیل در دوره آن (یعنی دوره‌ی شکل گیری بهائیت) در ارض مقدس جمع خواهند شد و امت یهود در اینجا جمع می‌شوند و یهودیان سراسر زمین به سرزمین مقدس یعنی فلسطین می‌آیند و روستاها و زمین‌ها را خریداری و تملک نموده و در این جا ساکن می‌شوند به گونه‌ای که تمام فلسطین، خانه‌ی یهودیان می‌شود!!! جناب عبدالبهاء در صفحه‌ی ۵۰ در کتاب مفاوضات (شکل ۳) می‌نویسد:
و آن نهال بیهمال (همال یعنی قرین و نظیر. نهال بیهمال یعنی نهال بی‌مانند، یعنی تشکیلات بهائی که تازه در فلسطین شکل گرفته است)جمیع اسرائیل را جمع خواهد کردیعنی اسرائیل در دوره آن در ارض مقدّس جمع خواهند شد و امّت یهود که در شرق و غرب و جنوب و شمال متفرّقند مجتمع شوند. حال ملاحظه نمائید که این وقایع در دوره مسیح واقع نگشته زیرا امّتها در زیرعلم واحد که آن نهال الهیست در نیامدند و در این دوره ربّ الجنودکلّ ملل و امم در ظلّ این علم وارد خواهند گشت و همچنین اسرائیل پراکنده در جمیع عالم در دوره مسیحی در ارض مقدّس مجتمع نشدندامّا در بدایت دوره جمال مبارک این وعد الهی که در جمیع کتب انبیا منصوص است بنای ظهور گذاشته ملاحظه مینمائید که ازاطراف عالم طوایف یهود بارض مقدّس آیند و قرایا و اراضی تملّک نموده سکنی کنند و روز بروز در ازدیادند بقسمی که جمیع فلسطین مسکن آنان گردد.

چقدر سخنان جناب عبدالبهاء و جناب آقای دکتر سُلی شاهور مشابه هم هستند:
◊ جناب عبدالبهاء: ازاطراف عالم طوایف یهود به ارض مقدّس آیند و قرایا و اراضی تملّک نموده سکنی کنند و روز به روز در ازدیادند به قسمی که جمیع فلسطین مسکن آنان گردد.
◊ جناب آقای دکتر سلی شاهور: بهائیان اولیه املاک زیادی در منطقه حیفا داشتند. قبل از تشکیل دولت اسرائیل، در زمان سلطه‌ی بریتانیا در این منطقه، یهودیان از بهائیان زمین خریدند و ساختمان ساختند.

اعترافات متعددی از این دست از جناب عبدالبهاء به جای مانده است. به عنوان آخرین نمونه، در صفحه‌ی ۲۰ کتاب خاطرات حبیب (شکل ۴) دوباره اعتراف می‌کند یهودیان به این سرزمین بازخواهند گشت و شک و تردیدی هم ندارد و برای اسرائیل ذلیل نیز دعا می‌کند. چون به اعتراف جناب آقای دکتر سلی شاهور، اراضی و زمین‌های مورد نیاز یهودیان را همین بهائیان اولیه در اختیار آنان قرار داده‌اند. لذا جای شک و تردید نیست! می‌داند چه خدمتی به اسرائیل کرده است.
«این‌جا فلسطین است، اراضی مقدسه است. عن‌قریب (به زودی) قوم یهود به این اراضی بازگشت خواهند نمود، سلطنت داودی و حشمت سلیمانی خواهند یافت. این از مواعید صریحه الهیه است و شک و تردید ندارد. قوم یهود عزیز می‌شود و تمامی این اراضی بایر، آباد و دایر خواهد شد. تمام پراکندگان یهود جمع می‌شوند و این اراضی، مرکز صنایع و بدایع خواهد شد، آباد و پرجمعیت می‌شود و تردیدی در آن نیست. … اسارت و در به دری و پراکندگی یهود مبدل به عزت ظاهری آن‌ها می‌شود.»

اعترافات جناب آقای دکتر سُلی شاهور نشان می‌دهد جناب عبدالبهاء می‌دانسته که دعایش در حق اسرائیل ذلیل، مستجاب خواهد شد. چون یهودیان، زمین‌های مورد نیازشان را از همین بهائیان اولیه خریداری کرده‌اند.

چرا جناب عبدالبهاء دعا نمی‌کند که اسرائیلی‌ها، هدایت شوند و به آئین بهائیت در آیند؟! پاسخ این سوال در انتهای مقاله‌ی حاضر ارائه شده است. این که تشکیلات بهائیت به هیچ وجه حق ندارد فردی که دارای شناسنامه اسرائیلی باشد را مورد تبلیغ قرار دهد حتی اگر این فرد، یک عرب مسلمان باشد، شاهد دیگری بر ارتباط عمیق بین اسرائیل و بهائیت است. تبلیغ بهائیت در اسرائیل ممنوع است. آیا اسرائیلی ها نباید هدایت شوند؟ چرا بهائیت به دنبال هدایت تمام مردم دنیا هست به جز کسانی که در قلب سرزمین آن‌ها فعالیت می‌کند؟ پاسخ این سوال در بخش‌های بعدی روشن خواهد شد که بهائیان، سرباز اسرائیل هستند. سرباز، فرمانده خود را تبلیغ نمی‌کند! بلکه زیر نظر او خدمت می‌کند!

علاوه بر این در ادامه خواهیم دید بهائیت و اسرائیل نه تنها در نطفه و ریشه بلکه در شاخ و برگ و میوه نیز به هم وابسته‌اند؛ آن جا که سرکار خانم روحیه ماکسول اعتراف می‌کند ما به اینجا(یعنی اسرائیل) تعلق داریم… اینجا خانه ما خواهد بود… در حقیقت باید گفت آینده ما (بهائیت و اسرائیل) چون حلقات زنجیر به هم پیوسته است.