یک فرد بهایی اگر لازمه بهائی بودنش باورمند صرف به عقیده ای باشد بر مبنای قوانین حقوق بشر و قانون اساسی جمهوری اسلامی هیچ جرمی مرتکب نشده و کسی حق تفتیش عقاید وی را ندارد
ماده ۱۹ این اعلامیه در خصوص آزادی بیان اشعار دارد:
هر کس آزاد است هر عقیده ای را بپذیرد و آن را به زبان بیاورد و این حق شامل پذیرفتن هرگونه رای بدون مداخله اشخاص می باشد و می تواند به هر وسیله که بخواهد بدون هیچ قید و محدودیت به حدود جغرافیایی، اخبار و افکار را تحقیق نماید و دریافت کند و انتشار دهد.
اصل ۱۹ قانون اساسی اشعار دارد:
تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.
همچنین در منشور حقوق شهروندی نیز بخشی به آزادی بیان اختصاص داده شده است.
ماده ۲۶ این منشور مقرر می دارد:
هر شهروندی از حق آزادی بیان برخوردار است. این حق باید در چارچوب حدود مقرر در قانون اعمال شود. شهروندان حق دارند نظرات و اطلاعات راجع به موضوعات مختلف را با استفاده از وسایل ارتباطی، آزادانه، جستجو دریافت و منتشر کنند.
دولت باید آزادی بیان را به طور خاص در عرصه های ارتباطات گروهی و اجتماعی و فضای مجازی ازجمله روزنامه، مجله، کتاب، سینما، رادیو، تلویزیون و شبکه های اجتماعی و مانند این ها طبق قوانین تضمین کند.
لذا هم بر اساس قوانین جمهوری اسلامی هم قوانین حقوق بشری همگان در انتخاب عقیده آزادند
اما اگر اثبات شود که مصداق اطلاق بهایی باورمند بودن نیست بلکه حکایت عضویت در یک سازمان است از جهت حقوق مسئله متفاوت می شود و چنانچه اثبات شود فعالیت این سازمان غیر قانونی است و عضویت در این سازمان وصف مجرمانه دارد موضوع متفاوت می گردد در ارتباط با غیر قانونی بودن فعالیت سازمان بهائیت در لینک زیر مفصل اسناد ارائه گردیده است عزیزان می تواند به آن مواجعه کنند :
اسناد ادعای اعلام تعطیلی تشکیلات بهایی سال ۱۳۶۲ به بعد در ایران و اسناد وجود تشکیلات در ایران
لذا در ادامه به اثبات سازمان بودن این ادعا می پردازم
بهائیت ماهیتش از منظر بیت العدل بهائیان سازمانی است که فرد بعد از درخواست عضویت در سازمان ( پر کردن برگ تسجیل ) و طی مراحل گزینش توسط مقامات امنیتی سازمان و تحقیق پیرامون وی در صورت احراز مشخصات سلیمه مخصله مومنه تقیه و مراقبت از اینکه وی بظاهر ادعای محبت نکند اما نیت وی ایجاد فساد و رسیدن به اغراض سوء نباشد توسط بیت العدل به وی اوراق رسمیه داده می شود تا بر مبنای این اوراق و اسناد مومن به بهائیت تلقی شود لذا شرط بهایی بودن اولا در خواست کتبی است و ثانیا تایید واجد شرائط بودن توسط سازمان
لذا کسی که واجد این شرائط باشد از دید بیت العدل مومن به بهاء الله نامیده می شود و احراز مومن بودن تایید عضویت وی در سازمان است
چکیده آنکه گاه فرد بابت باورش باید پاسخگو باشد و گاهی بابت عضویت در سازمان لذا ماهیت این دو و عوارض حقوقی آن با هم متفاوت است
لذا کسی که می گوید من بهایی هستم طرح ادعای اول که بابت باورش با وی برخود می شود از اساس غلط و مصداق ندارد زیرا بر مبنای اصول سازمانی تشکیلات و سازمان بهایی بهائیت بر وی اطلاق نمی شود چون بهایی به کسی گفته می شود که عضو جامعه بهایی باشد
سند اول :
قانون اساسی بیت العدل
همان گونه که در این ماده آمده، جامعهی بهائی مرکب از همه افرادی است که بیت العدل آنان را واجد شرایط لازمه ایمان و عمل به موجب شریعت بهائی شناخته باشد. یعنی اگر کسی به صورت شخصی به جناب بهاءالله ایمان بیاورد یا عقاید و باورهای بهائیت را بپذیرد و احکام بهائیت نیز عمل کند، بهائی محسوب نمی‌شود.
بهائی کسی است که عضوی از جامعهی بهائی شده باشد. تا زمانی که فردی به عضویت جامعهی بهائی در نیامده باشد، او بهائی نیست. چگونه میتوان به عضویت جامعهی بهائی در آمد؟ این بیت العدل است که تعیین میکند چه کسی ایمان دارد یا کافر است. این بیت العدل است که تعیین میکند بهائی کیست نه افراد! افراد به صرف پذیرش باورها و احکام بهائی، بهائی محسوب نمی‌شوند! بلکه بهائی کسی است که بیت العدل اعظم او را به عضویت جامعهی بهائی در آورده باشد.
یعنی افراد با پذیرش باور بهائی و با داشتن تفکرات و عقاید بهائی، بهائی محسوب نمی‌شوند. این مرکز تشکیلات است که نیروهای خود را مشخص میکند. نه این که افراد با پذیرش یک باور، بهائی شوند. بنابراین ثابت شد که بهائیت، یک باور و عقیده نیست. بلکه تشکیلاتی است که افراد به عضویت آن در می‌آیند.
بنابراین کسی که فقط معتقد به بهاءالله و عبدالبهاء باشد، بهائی نیست وکسی به جرم ایمان به بهاءالله و آئین بهائی دستگیر نمی‌شود. بهائیت، تشکیلات و سازمان است و تنها کسانی که عضو این سازمان باشند، بهائی به حساب می‌آیند. کسی که به عضویت این تشکیلات و سازمان درنیامده باشد، حتی اگر بهاءالله را خدای خود هم بداند، او بهائی نیست.
لازم است در همین قسمت نظر محققین را به گزارش ساواک در ارتباط با به رسمیت شناخته شدن بیت العدل و سازمانهای تابعه اش در حیفا و عکا در سال جلب نمایم که اتفاقا بخاطر همین اقدام اسرائیل سازمان امنیت ایران به نهادهای بالادستی هشدار می دهد که باید بابت همین رسمیت یافتن سازمانهای تحت امر بیت العدل مراقب نفوذ اعضای این فرقه در نهادهای امنیتی سیاسی و اقتصادی به نفع اسرائیل بود
هشدار ساواک در سال ۱۹۷۳ نسبت به نفوذ اسرائیل از طریق بیت العدل و بهائیان در ایران
لذا
یکی از نکات مهم در زمان شاه حضور گسترده نیروهای امنیتی بیت العدل در مشاغل حساس حکومت بود البته در گزارش ساواک در این بسال به وضوح این مطلب هشدار داده شده بود چنانچه در سندفوق مشاهده می کنید دستگاههای امنیتی با توجه به رسمیت شناخته شدن نهادهای اداری بیت العدل من جمله دار التبلیغ بین المللی مرکز جاسوسی بیت العدل توسط اسرائیل ساواک هشدار می دهد این به رسمیت شناختن نگران کننده است زیرا شدیدا فرقه بهائیت در ایران در معرض سوء استفاده از اسرائیل برای منافعش قرار خواهد گرفت و در عرصه اقتصادی – اطلاعاتی و سیاسی
سند دوم :
تسجیل :
در واقع بهائیان حتی به بچه‌های خود نیز اعتماد ندارند و معتقدند پس از رسیدن به پاننزده سالگی بایستی مانند بقیه بهائیان ثبت نام کنند و به شکل قطعی در بیست و یک سالگی تسجیل شوند. تا کسی تسجیل نشده باشد، بهائی به حساب نمی‌آید.
اگر کمی تأمل کنیم و به اسناد بهائی مراجعه کنیم در می یابیم که صرف عقیده بهائی امری عقیم و پوچ است،چرا که برای بهائی گشتن هر فرد باید تسجیل شود و فرضی که فرد تسجیل نشود و بگوید من بهایی هستم اصلاً متصور نمی باشد.
حال به این میپردازیم که تسجیل نامه چیست و چه مشکلی دارد؟
تسجیل نامه سند هویتی هر فرد بهائی است که بند های مختلفی دارد مثلا بند دوم تسجیل نامه بیان می دارد :«متعهد هستم به هر آنچه سازمان معصوم بیت العدل تصمیم بگیرد.»
این بدین معناست که فرد بهایی تسجیل شده کاملاً تابع بیت العدل که دارای قوای سه گانه خود است می باشد.
پس ما با حاکمیت موازی مواجهیم که حتی در حقوق بین الملل مقوله ای نکوهیده شده است.
بنابراین فرد بهائی و هر چند ایرانی فردی است که در واقع تابعیتی به قوانین جمهوری اسلامی نداشته و باید تابع سازمان بیت العدل که سازمان حاکمیتی و دارای ویژگی هایی از جمله ایدئولوژیک و در پی تصاحب حکومت
بودن، دارا بودن حاکمیت موازی (وضع قوانین می کند و اعضای خود را از مراجعه به قوانین ملی منع و دعوت به نافرمانی قانونی می کند) می باشد.
پس ما با سازمان بهایی مواجه هستیم و نه باور بهایی!
پس:
فرد + وصف بهائی = عضویت در یک سازمان غیر قانونی ،حرفه ای ،برانداز ، حاکمیت موازی و …
پس اتصاف به بهائیت جرم است و نه صرف باور
پس با مقدمات فوق و مطابق قانون اساسی سه حالت جرم انگارانه نسبت به فعالیت بهائیت قابل تصور است:
۱. جرم امنیتی (قابل تطبیق بر فعالیت بهائیت است)
۲. جرم سیاسی (قابل تطبیق بر فعالیت بهائیت نیست)
۳. جرم سازمان یافته (قابل تطبیق بر فعالیت بهائیت است)
تسجیل شدن یعنی دریافت شناسنامه حکومت جهانی بهائی.
همان گونه که می‌دانید مرکز اداری و سازمانی تشکیلات بهائی در حیفای اسرائیل قرار دارد. تشکیلات بهائی در واقع حکومتی است که دارای قوای سه‌گانه‌ی مقننه (قانون‌گذاری)، مجریه و قضائیه است. از آن جا که خودش را حکومتی واجد این سه قوه می‌داند، لذا تا زمانی که اهداف ذکر شده در پروتکل شوقی یعنی مراحل هفت گانه رسیدن به حکومت جهانی طی نشده باشد، این سه قوه را به محافل ملی واگذار میکند.
به بیان روشن‌تر، محفل‌های ملی بهائی در هر کشور بر اساس حکمی که از سوی بیت العدل دریافت می‌کنند، حکومت محلی بهائی در آن کشور را شکل می‌دهند. در واقع بیت العدل اعظم در اسرائیل با صدور حکم، مسئولیت هر سه قوه‌ی مقننه، مجریه و قضائیه را به محفل ملی آن کشور واگذار مینماید و این موضوع نه تنها خلاف مقررات کشورهاست، نهایت استبداد و دیکتاتوری را در این تشکیلات نشان میدهد. بهائیان باز هم هیچ نقشی در انتخاب این سه قوه ندارند و از آن بدتر این که هر سه قوه نیز در یک نقطه به نام محفل ملی، تمرکز می‌یابد. خودش قانون وضع میکند، خودش اجرا میکند و خودش نیز با متخلفین برخورد میکند!
با این توضیح، چند نمونه از مدارکی که نشان میدهد محفل‌های ملی، واجد سه قوه‌ی مذکور هستند تقدیم حضور میگردد.
در مقدمه سند تهیه شده از سوی بیت العدل اعظم برای موسسه مشاورین، ضمن تبیین نظم اداری تشکیلات بهائیت اعتراف میکند: تحت هدایت معهد (بیت العدل اعظم) است که اعمال اختیارات تقنینی، اجرایی و قضایی به محافل روحانی ملی و محلی تفویض شده است (شکل ۶).
در صفحه ۳۴ کتاب نظم اداری بهائی، تالیف هوشنگ محمودی در بیان وظایف حقوقی تصریح مینماید: با توجه به آثار مبارکه حضرت ولی امر الله، محفل روحانی دارای قوای سه گانه تقنینه، قضائیه، اجرائیه است … طبق نظامات بهائی، این سه اختیار فعلا به محفل روحانی داده شده است. تصویر این بخش در شکل ۷ ارائه شده است.
به راستی قوای سه گانه‌ی حکومت چه ربطی با محل روحانی دارد؟! این از همان نمونه‌هایی است که نشان میدهد دین و دیانت و دعا و روحانیت، تنها و تنها یک پوشش برای حکومت بهائی است.
بر اساس مدارک ارائه شده، ثابت شد محفل روحانی در حقیقت یک حکومت بهائی در داخل هر کشور است، آن هم حکومتی در نهایت استبداد.برای بهائی شدن و پیوستن به جامعهی بهائی، افراد بایستی طی مراسم خاصی تسجیل شوند، یعنی افراد یک تعهد محضری گونه به حکومت بهائی می‌سپارند. یعنی به هیچ وجه سخن از باورمندی به یک باور و عقیده نیست بلکه عضویت در یک سازمان و حکومت دینی مستقل است که دارای قوای سه‌گانه‌ی مقننه، مجریه و قضائیه بوده و بر خلاف تمام نظامات حکومتی جهان، هر سه قوه منحصرا به دست محفل روحانی است. افراد برای بهائی شدن، باید تعهداتی را که در متن تسجیل آمده به صورت رسمی مکتوب نمایند. برای روشن شدن موضوع، کافیست به برخی مدارک مربوط به تسجیل که همان فرآیند ثبت نام در تشکیلات بهائیت است مراجعه گردد. برخی از اسناد و مدارک مورد نیاز برای تسجیل، از جمله فرم تسجیل ، اظهارنامه‌ی رسمی تسجیل پرسشنامه‌ی فردی تقدیم حضور گردیده است.
فرم تسجیل
اظهارنامه‌ی رسمی بهائی مربوط به تسجیل
پرسشنامه فردی (در فرآیند تسجیل)
همان گونه که ملاحظه میگردد، برای بهائی شدن بایستی همانند مراسم حضور در محضر، تعهداتی نسبت به باب، بهاءالله، عبدالبهاء، شوقی بیت ال عدل داده شود.
در برخی از قسمت‌های این اظهار، این گونه آمده است: به موجب این اظهارنامه ایمان و اعتقاد کامل خود را به دیانت مقدس بهائی لسانا و قلبا به شرح زیر اقرار و اعتراف می نمایم … و اطاعت و انقیاد نسبت به مرکز منصوص المرجع[۱] معصوم بیت العدل اعظم الهی و موافقت و ارتباط کامل با روح و شکل نظم اداری کنونی بهائی در سراسر عالم.
بسیار جالب است که فرد متقاضی عضویت در تشکیلات بهائی در انتها از حکومت بهائی یا همان محفل روحانی خواهش میکند اجازه دهید من تسجیل شوم: استدعا دارم اجازه فرمایند نام مرا در دفتر تسجیلات بهائی ثبت نمایند.
اگر محفل روحانی یا همان حکومت بهائی در هر کشور، اجازه ثبت نام فرد در دفتر تسجیلات را ندهد، این شخص نمی‌تواند بهائی شود! این چه باوری است که برای ایمان به فرستاده‌ی الهی بایستی دست به دامن حکومت محلی شد؟! و تا زمانی که افراد، تسجیل نشده باشند، بهائی به حساب نمی‌آیند.
بسیار جالب است که بعد از امضاء، این اظهار نامه بایستی به تصویب محفل روحانی یا همان حکومت بهائی برسد و منشی محفل روحانی آن را امضا نماید
محتوای فرم های فوق دقیقا در کتاب اصول نظم اداری بهایی تالیف لجنه جوانان امری که به صراحت در مقدم اش اشاره می کند مدخلیت علی اکبر فروتن ایادی امر الله و مستندات صریح آن به اوامر شوقی هویدا می باشد
چنانچه در فصل دوم این سند مشاهد می شود مولای توانا منظور شوقی است یعنی فرمان مستقیم کسی که اوامرش مطاع و تخلف ناپذیر است حتی بیت العدل هم نمی تواند آن را رعایت نکند لذا با توجه به این سند کسی که می گوید من بهائی هستم یعنی واجد اوراق رسیمه و صدور سازمان برای شخص وی می باشد و کسی که این اوراق را ندارد بهایی محسوب نمی شود لذا یک ادعای بهائی بودن ملازم با هویت شخصیت حقوقی وی می باشد نه حقیقی و بابت عضویت در این سازمان باید پاسخگو باشد نه باورمند بودن به اعتقاد
به یک نمونه از مخالف کشورها مانند آلمان با ارائه برگ تسجیل در محافل عمومی بخاطر آثار حقوقی تسجیل که یکی از آنها طرد روحانی است و حاصلش از هم فرو ریختن کانون خانواده می باشد پرداخته می شود
نظرات و دیدگاههای فیچیکیا
فیچیکیا نظرات خود را در کتابش تحت سه بخش کلی بیان می‌دارد. بخش اول به معرفی بهاییت، تاریخچه، تعالیم و تشکیلات آن می‌پردازد. بخش دوم، کتاب اقدس بهاءالله را بررسی میکند و بخش سوم، تفاوت‌های موجود میان موارد مورد مدعای تعالیم و آموزه‌های بهاییت، با آنچه در واقعیت به چشم می‌خورد را مورد دقت نظر قرار میدهد.[۶] به نظر فیچیکیا، ساختار تشکیلات جهانی بهایی سختگیر و پیچیده است. همچنین تشکیلات از پیروان خود انتظار اطاعت بی چون و چرا دارد و خاطیان در ابتدا طرد اداری و در صورت اصرار بر تخطی، طرد روحانی می‌شوند. در این حال است که فیچیکیا اساس اهداف سیاسی تشکیلات جهانی بهایی را نوعی دیکتاتوری معرفی میکند. نویسنده از عنوان کلیسایی کردن جامعه بهایی در این میان استفاده میکند زیرا معتقد است که از زمان تشکیل بیت العدل، تشکیلات بهایی مانند کلیسای کاتولیک به عنصری از قدرت حقوقی بدل شده‌است. در این حال است که هرگونه تفکر انتقادی با برخورد از طرف تشکیلات مواجه شده و در مواردی مخالفان حتی با طرد اداری و روحانی مواجه می‌شوند. فیچیکیا معتقد است که این گونه تمرکزگرایی در تشکیلات ضد دمکراتیک است.[۶] فیچیکیا کتاب اقدس را سرشار از قواعد سخت و نامانوس و در مواردی حتی طاقت فرسا قلمداد میکند. به عنوان نمونه، دو همسری و اتخاذ کنیز، احکام ارث و مهریه و احکام کیفری چون برخورد با سارق را مخالف تعالیم تبلیغاتی بهاییان می‌داند. در ادامه نویسنده اشاره میکند که شاید علت عدم دسترسی کامل غرب به این کتاب همین احکام نامتعارف باشد.[۶]
لذا پس از انتشار این کتاب تا بیش از دو دهه در آلمان و کشورهای آلمانی زبان شدیدا فعالیتهای تبشیری و هجومی بهائیان محدود شد تا جایی که بعد از حدود دو دهه بهایی موسوم به ادو شفر اهل آلمان که قاضی هم بود کتابی در نقد مطالب فیچیکیا نگاشت این نقد آنچنان سست بود که به بعضی نکاتش خود بیت العدل نیز اعتراض نمود نام کتاب ” راست را کج انگاشته اند ” بود و در مقدمه این کتاب ص ۸ اشاره به واقعه ای می کند و توضیح می دهد در یک نمایشگاهی با حضور نمایندگان محفل آن شهر توسط متولی نمایشگاه که شهرداری بود مخالفت شد و دلیل آن وجود برگه تسجیل عنوان شود ظاهرا متصدیان نمایشگاه با توجه به روشنگریهای فیچیکیا متوجه شده بودند که یکی از عوارض امضای برگه تسجیل بر اساس اصول اداری تشکیلات بهایی چنانچه مواردی رعایت نگردد طرد روحانی یا اداری می باشد و مخصوصا حاصل طرد روحانی از هم فروپاشی کانون خانواده می گردد لذا از مسئولین بهایی پرسیدند چرا در ضمیمه های این برگه آثار حقوقی طرد را متذکر نشدید لذا بدلیل اهمیت جایگاه خانواده در این کشور با عرضه این اوراق مخالفت شد و از حضور تشکیلات بهایی در نمایشگاههای اینچنینی ممانعت بعمل آمد متن فوق از کتاب ادو شفر تقدیم می گردد
لینک کتاب :
https://t.me/Bahainoorlibrary/2720
پیرامون این سند و مطالب آن گفتگوی مفصلی با رضا پارسا در کلاب هاوس انجام شده است که تقدیم عزیزان می گردد
بررسی اسناد ممانعت از فعالیتهای عمومی تشکیلات بهایی در آلمان بعد از کتاب فیچیکیا در سال ۱۹۸۶ توسط یکی از نهاد های آلمانی به دلیل عدم ذکر عواقب طرد در فرم تسجیل و ثبت نام و استخدام بهائیان برای جوانان
قسمت اول
کارشناس حسن ارشاد
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
☘️ @naghdbahaiat ☘️
🍒 https://www.hassanershad.com/ 🍒
لینک فیلم در تلگرام
https://t.me/mardomtve/2396
لینک یوتیوب
لینک آپارات
https://www.aparat.com/v/FLnwV/
لینک فیس بوک
https://fb.watch/92JDf-GMHE/
لینک صدا
https://t.me/mardomtve/2397
لینک اینستاگرم
https://www.instagram.com/tv/CVy3WRzDQFS/
فیلم نقد :
===
بررسی اسناد ممانعت از فعالیتهای عمومی تشکیلات بهایی در آلمان بعد از کتاب فیچیکیا در سال ۱۹۸۶ توسط یکی از نهاد های آلمانی به دلیل عدم ذکر عواقب طرد در فرم تسجیل و ثبت نام و استخدام بهائیان برای جوانان
قسمت دوم
کارشناس حسن ارشاد
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷
☘️ @naghdbahaiat ☘️
🍒 https://www.hassanershad.com/ 🍒
لینک فیلم در تلگرام
https://t.me/mardomtve/2398
لینک یوتیوب
لینک آپارات
لینک فیس بوک
https://fb.watch/92JEH3DUnf/
لینک صدا
https://t.me/mardomtve/2399
لینک اینستاگرم
https://www.instagram.com/p/CVzx9X6Df_Z/
فیلم نقد :
سند بعدی :
♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️
#علی_نخجوانی_چه_میگوید
📛 شخص #تسجیل نشده، بهائی محسوب نمی‌شود!
👁 گاهی از مبلغان بهایی شنیده می شود که ورقه تسجیل( ثبت نام )، صرفا برای سرشماری است و مصداق بهایی بودن، محسوب نمی شود!
در حالی که، جناب علی نخجوانی یکی از بزرگان و رهبران جامعه بهایی امضا ورقه تسجیل را نشان ایمان شخص می داند:
«پس از شناسایی جمال قِدَم شما ذیل ورقه اظهار نامه ای را امضاء می نمایید که متضمن اعتراف شما به حضرت بهاالله و حضرت رب اعلی و حضرت عبدالبهاست ( ورقه تسجیل ) ! این را ایمان می نامند !»
👈🏻 شخص تسجیل نشده بهایی محسوب نمی شود!
حال یا مبلغان بهایی دروغ می گویند یا جناب نخجوانی؟ 🤔
📚
سند بعدی :
در پیام زیر بیت العدل جواز تقیه در تسجیل شدن را نیز صادر می کند :
۳ جولای ۱۹۶۶ – ۴ شهر الکلمات ۱۲۳
محفل مقدس ملی بهائیان ایران شیدالله ارکانه
اخیرا از این هیات استفسار شده که آیا امکان دارد که نفسی از مومنان به امر اعظم در وقت تسجیل نام خود تقاضا کند که به عللی نامش بین یاران و دیگران مشهور نگردد و فقط در سجل محفل مذکور ماند مقرر گردید که به اطلاع آن محفل برسد که در موارد مخصوصه به اقتضا حکمت عدم
تشهیر نام مصدقین مسجل حتی در جامعه یاران جائز ولیکن بدیهی است نفوس مذکوره ولو معروف نباشند مشمول حدود و احکام امر اعظمند.
با تقدیم تحیات بهائی
بیت العدل اعظم
سند بعدی :
در این پیام بیت العدل بصراحت اعلام می کند که لازمه بهایی بودن در تشکیلات و سازمان تحت اشراف بیت العدل بودن است و اگر کسی از تشکیلات خارج شود و لو اظهار کند باورمند به بهائیت است بهایی نیست و به عبارتی مفهوم مخالف آن این است و لو فردی معتقد به بهائیت باشد بر مبنای اسناد متعددی که تا الان مشاهده گردید وی بهایی محسوب نمی شود :
ترجمه ی پیام بیت العدل اعظم الهی
خطاب به جمیع محافل روحانی ملی
یاران عزیز محبوب،
مورخ : ۲۰۰۱-۰۴-۰۴
عضویت در امر بهائی با اعتراف به این اعتقاد اساسی و عمل به موجب آن تعیین میگردد. حضرت شوقی افندی که از قلم حضرت عبدالبها به عنوان ولی امرالله و مبین منصوص آیات الهیه تعیین شدند، در عین حال که تصدیق میفرمایند اتخاذ تصمیم نسبت به این که آیا شخصی مؤمن حقیقی است یا خیر، مسألهای ظریف و بغرنج میباشد، عوامل مهمه ای را که قبل از اتخاذ تصمیم نسبت به اینکه آیا میتوان شخصی را مؤمن حقیقی دانست یا خیر، باید مد نظر قرار داد، برای محافل روحانیّه تعیین فرمودند که عبارت است از اعتراف تام به مقام مبشر و شارع و مَثَل اعلای امر بهائی به نحوی که در الواح وصایای حضرت عبدالبها بیان شده، قبول بلاشرط و اطاعت از آنچه به قلم مبارکشان نازل گشته، انقیاد صادقانه و راسخ نسبت به هر یک از فقرات الواح مبارکهی وصایای حضرت مولی الوری و ارتباط نزدیک با روح و شکل تشکیلات کنونی بهائی در تمام عالم.(نظامات بهائی، ترجمه ی لجنهی ملی ترجمهی آثار امری، ص ۵)
با توجّه به فقراتی که از آثار مبارکه نقل گردید، خروج از جامعه ی بهائی، بدون خروج از ظل امر بهائی، فی نفسه امری متناقض میباشد. جامعه ی بهائی را باید در پرتو وجود واقعیش مشاهده نمود. ضرورت وجودی آن به صورت یک عنصر تفکیک ناپذیر از نفس امر مبارک در هدف از ظهور
حضرت بهاالله، که ایجاد مدنیت روحانیّه میباشد، بیان گردیده است. تحقق این هدف و روحی که حضرت بهاالله به عالم عنایت فرمودهاند، عبارت
از نظمی است که آن حضرت مقدر فرموده و در کتاب مستطاب اقدس با این بیان به آن اشاره فرمودهاند: قد اضطرب النظم من هذا النظم الاعظم و
اختلف الترتیب بهذا البدیع الذی ما شهدت عین الابداع شبهه.(کتاب مستطاب اقدس، بند ۱۸۱)
به طور معمول، در این قبیل موارد محفل روحانی فقط در نتیجهی اقدام یک فرد، یا با اعلام ایمان او به حضرت بهاالله، با بیان تمایلش به خروج از ظل
امر مبارک، یا در موارد بسیار نادر، در ترویج مصرانهی مفاهیمی که به وضوح با اصول و مبانی عضویت که فوقاً ذکر شد، مباینت دارد، اتخاذ تصمیم
مینمایند.
اقبال به امرالله یک اقدام اختیاری از طرف فرد است و تسجیل توسط مؤسّسهی مربوطهی بهائی صورت میگیرد، مگر آنکه دلیلی موجه برای
خودداری از تسجیل وجود داشته باشد. همچنین یک فرد بهائی مختار است که داوطلبانه از ظل امرالهی خارج شود. وقتی که یک عضو جامعه به
محفل روحانی اطلاع میدهد که مایل به حذف نام میباشد، محفل سعی خواهد کرد به وی مساعدت نماید تا بر مسائلی که به نظر میرسد علت تمایل وی به چنین اقدامی است، غلبه نماید. اگر فرد در نیت خود مُصِرّ باشد، معمولاً محفل روحانی با حذف نام وی موافقت میکند، مگر آنکه زمینهی سو ظنی دال بر عدم صداقت وی و وجود انگیزهی نهانی، مانند عدول از احکام امریه با مصونیت از مجازات، موجود باشد.
علیرغم تشویق محبتآمیزی که از طرف محافل روحانیّه ابراز میگردد، تمام افراد بهائی در امور جامعه فعال نیستند. البته این امر ضرورهی بر حذف
نام و کنارهگیری از جامعه دلالت ندارد. یک محفل روحانی باید به دقت بین نفوسی که فعال نیستند، اما در عین حال خود را در ظل امر مبارک
میدانند و کسانی که عدم فعالیت آنها نشانهی بیعلاقهگی کامل و تمایل به عدم ارتباط با امر مبارک میباشد، تمایز قائل گردند.
وقتی که تقاضای خروج فرد از ظل امرالله پذیرفته شده باشد، وضع وی مانند یک فرد غیربهائی است و (به غیر از مواردی که ذیلاً ذکر میگردد)
رابطهی وی با تشکیلات بهائی و آحاد احبا همانند هر یک از افراد غیربهائی دیگر میباشد. مانند هر رابطهی انسانی دیگر، نزدیکی این ارتباط و گرمی
روابط دوستانه به عوامل شخصی بستگی دارد.
گاهی اوقات، بعد از پذیرش تقاضای حذف نام یک فرد، معلوم میشود که اظهارات وی غیرصادقانه و صرفاً برای فرار از اجرای احکام امری بوده
است. ضرورتی ندارد که محفل روحانی در چنین موردی، اقدامی علنی انجام دهد، بلکه موضوع را در سوابق موجود وارد میکند. به عبارت دیگر،
در خصوص پذیرش اقدام بعدی این فرد در اعلام ایمان به امر مبارک، تا زمانی که محفل روحانی قانع نشده که اظهارات وی با ایمان کامل بیان
گردیده است، باید محتاطانه رفتار کند. همچنین با توجّه به مقتضیات و شرایط موجود، محفل روحانی ممکن است او را ملزم سازد نسبت به جبر کسر
حدود، که انگیزهی وی در خروح از ظل امرالهی بوده است، قیام نماید.
وضعیت مشابه زمانی رخ میدهد که شخصی مرتکب عملی میگرددکه حدس میزند ممکن است به اعلام نام وی به عنوان ناقض میثاق منجر شود، و
لذا با این تصور که ممکن است با خروج از جامعه از چنین نتیجهای جلوگیرین کند، تقاضای حذف نام مینماید. استنتاج بیتالعدل اعظم ممکن است
چنین باشد که حذف نام موجد حمایت کافی جامعه از شخص مورد بحث گردد. معهذا، اگر او، بعد از حذف نام، در تلاش برای تضعیف عهد و
پیمان الهی اصرار ورزد یا با ناقضین میثاق مرتبط شود، ممکن است به عنوان ناقض میثاق اعلام گردد و به احبا گفته شود که از هر گونه تماس و
معاشرت با وی اجتناب نمایند. هر مورد را باید با توجّه به شرایط و اوضاع و احوال خاص خود مورد بررسی و مطالعه قرار داد
سند بعدی :
متاسفانه علی رغم اعلان تعطیل بودن تشکیلات در ایران بسال ۱۳۶۲ از طرف محفل ملی ایران در سند زیر بصراحت مکانیزم وجود تشکیلات و نظام تسجیل مورد اعتراف قرار می گیرد :
پیام بیت العدل تاریخ : ۱۹۹۶-۰۴-۰۲ “
احبـّای یزد چنان تحت فشار مقامات رسمی بودهاند که یکی از همکاران غیر بهائی جناب محرمی، برای جلوگیری از اخراج وی از کار، عکس او را
همراه با شرحی دائر بر اینکه از امر بهائی تبرّی جسته است در روزنامه درج میکند. چون متأسـّفانه جناب محرمی در همان موقع برای تکذیب این
مطلب اقدامی نمیکند جامعهی یاران در ایران به این نتیجه میرسد که مشارٌالیه نباید بهائی شناخته شود. هنگامی که پس از چند سال جریان آنچه روی داده بود روشن و مشخـّص میگردد، تجدید عضویت جناب محرمی در جامعهی بهائی پذیرفته میشود. “
سندی بعدی :
با توجه به اقرار رسمی بیت العدل مبتنی بر یک دهه فعالیت موسسه آموزش ملی در ایران در سند زیر اقرار می کند که در ایران حاصل فعالیتهای این موسسه منجر به تسجیل شدن می باشد :
پیام بیت العدل تاریخ ۶۱۷ ۲۰۰۰-۰۴-۲۱
مؤسّسات آموزشی به منزله ی قوّه ی محرّکه ی جریان تبلیغ جمهور به ثبوت رسیده است. بسیاری از مؤسّسات آموزشی با تشکیل دادن گروههای کوچک محلّی برای مطالعات بهائی دامنه ی عملیّات خود را توسعه داده و بدین ترتیب بر امکانات خود جهت بهره مند ساختن نواحی وسیعتری از برنامه های مطالعاتی افزودهاند. مثلاً در مغولستان یکصد و شش گروه مطالعاتی تشکیل شد و در نتیجه تعداد مصدّقین جدید افزایش شایانی داشت
سند بعدی :
پیام بیت العدل تاریخ ۶۴۹ ۲۰۰۲-۰۴-۲۱ ۳
با توجه به اقرار رسمی بیت العدل مبتنی بر یک دهه فعالیت موسسه آموزش ملی در ایران در سند زیر اقرار می کند که در ایران حاصل فعالیتهای این موسسه منجر به تسجیل شدن می باشد :
ملاحظه پیشرفت این امر در اثر فعّالیّت مؤسّسات کارآموزی، که در سال گذشته در نتیجه اقدامات جدّی و وسیعی که در بسیاری از کشورها به منظور افزایش تعداد مدرّسان این مؤسّسات انجام گرفت تقویّت شدهاند، امیدوار کننده و مایه تشویق است. در هر کجا که مؤسّسه کارآموزی بخوبی پایه گذاری شده و پیوسته فعّالیّت داشته سه جز اصلی یعنی گروههای مطالعاتی () و جلسات دعا و مناجات و کلاسهای تربیت امری به آسانی رو بتزاید است. شرکت متحرّیان حقیقت به دعوت دوستان بهائیشان در این فعّالیتها بعد جدیدی به اهداف و مقاصد این مؤسّسات افزوده که منتجّ به تسجیل مؤمنین جدید شده است. این تحوّل مطمئناً راهی را میگشاید که نوید بخش امکانات عظیمی برای اقدامات تبلیغی است. فعّالیّتهای مؤسّسات کارآموزی که در ابتدا به منظور استفاده احبّای الهی ترتیب داده شده بود به طور طبیعی ابوابی را برای ورود افواج مقبلین مفتوح میسازد. ترکیب شدن گروههای مطالعاتی با جلسات دعا و مناجات و کلاسهای تربیت امری در محدوده مجموعه های نقاط امری همجوار الگو و نمونه ای از همبستگی در اقدامات بدست میدهد که تشکّل یافته و نتایج مطلوب را نیز به بار آورده است. اطمینان داریم که بکار بستن این الگوها در سراسر جهان امکانات فراوانی برای پیشرفت امرالهی در سالهای آینده فراهم خواهد آورد.” نیروی عظیمی که دارالتّبلیغ بین المللی صرف افزایش فهم و درک جامعه جهانی از رشد و توسعه منظم نموده، این چشم اندازهای هیجان انگیز را حیات و قوّتی افزونتر بخشیده است
سند بعدی
این سند بسیار مهم است زیرا بیت العدل خطاب به هیئت یاران ایران اذعان به وجود سیستم تسحیل می نماید این در حالی است که در سال ۱۳۶۲ رسما تشکیلات بهایی اعلان کرد تعطیل است
پیام بیت العدل تاریخ ۷۳۶ ۲۰۰۸-۰۲-۲۵
هیئت مجلله یاران ایران،
عطف به رقیمه مورخ ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷ آن هیئت محترم در مورد عفو احبایی که به دلیل عقد غیر امری حق رأی خود را از دست داده اند، بیت العدل
اعظم مقرر فرمودند به شرح زیر مرقوم گردد.
همه افرادی که قبل از آگست سال ۲۰۰۵ به این دلیل حق رأی خود را از دست داده اند، به شرطی که والدین ارجمندشان حاضر هستند آنها را به خاطر این تخلف ببخشند و هیئت یاران نیز در خصوص نیت ایشان در مورد تقاضای عفو شبهه ای نداشته باشند، می توانند مورد عفو قرار گرفته و مجددا به عضویت جامعه بهائی مفتخر گردند.”
سند بعدی :
در این بصراحت پیرامون تسجیل در ایران بیت العدل تقیه می فرماید و به مشورت خصوصی با مسئولین تشکیلات احاله می دهد :
تاریخ پیام ۸۷۳ ۲۰۱۵-۱۲-۰۷ ۲
“از تسجیل سوال می کند جواب سر بالا می دهد رعایت حکمت می کند :::
راجع به سؤالات شما در بارۀ تبلیغ ، نحوۀ تسجیلی هموطنان ، شرکت محبّین در ضیافات و امثالهم به استحضار می رساند که جواب مناسب برای این قبیل سؤالات را می توان در جلسات شور و مشورت با دوستانی که در این زمینه فعالیّت دارند یافت. هدف احبّای جانفشان ایران در این دوران پر بحران تقویّت یک جامعه پویا و ایجاد انسجام بین تمامی فعالیّت های جامعه چه در زمینه تمشیت امور چه در انجام فرائض روحانی فردی و چه در دیگر میادین خدمت میباشد. این کار همانا از طریق مشورت بهائی و اطمینان تام به اینکه این شرایط سخت ، سرانجام به پایان خواهد رسید قابل حصول است .”
نمونه ای از فرمها و اوراق رسمیه و عضویت در تشکیلات بهایی
سند بعدی :
شرایط بهایی شدن تصدیق و تسجیل
در این سند به صراحت اعتراف می شود دین دار شدن در بهائیت در گرو وارد سازمان شدن است آن هم با فرایند تسجیل :
و نکته پایانی :
متاسفانه مطالبی که تقدیم شد مسئولین ارشد نظام مانند دکتر ظریف و احمدی نژاد مطلع نبودند و تصور کردند بهائیت ماهیتش باوری است و از اساس پاسخ غلط دادند و بد دفاع کردن این عزیزان از منافع ملی ما مخصوصا در ارتباط با ادعای نقض حقوق شهروندی بهائیان ایران را در معرض تحریمهای حقوق بشری قرار داد :
مصاحبه دکتر ظریف :
پاسخ دکتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ج.ا.ا. به سوالات در شورای روابط خارجی ایالات متحده آمریکا
نیویورک – ۲۴ آوریل ۲۰۱۸
سوال :
پیروان دین بهائیت در ایران همچنان تحت آزار و اذیت هستند . همچنین گزارشاتی دریافت شده که در ایران برای همجنس بازان مجازات اعدام اِعمال می شود و نیز با استناد به بعضی قوانین ، هزاران زن به جرم نپوشیدن روسری به زندان افتاده اند . آمریکائی ها نمی توانند درک کنند که چگونه می شود با زندان و اجرای مجازات اعدام ، یک جریان فرهنگی را به جامعه القا نمود و اجرا کرد . آیا شما مجازات زندان و اعدام در خصوص این موارد را تایید می کنید ؟ جواب شما به خانمی که به علت رعایت نکردن حجاب به زندان افتاده و اکنون در جلو شما قرار بگیرد چیست ؟
دکتر ظریف : خوب شما سه سوال را مطرح کردید . اجازه بدهید من این موضوع را روشن کنم . بر اساس قوانین ایران ، صِرف اعتقاد به یک عقیده و باور ، جرم نیست .
اما ما در ایران یک نظام قانونی داریم که بر اساس فقه شیعه و به طور کلی اسلام ، تدوین شده است . فقه شیعه و سنی اشتراکات زیادی دارند .در عینحال ما اقلیتهای دینیِ مسیحی – یهودی و زرتشتی داریم و قانون اساسی ما این سه دین اقلیت مسیحی و یهودی و زرتشتی را به رسمیت شناخته و به آنها اجازه داده است که در امور شخصیه طبق قوانین و مقررات دینی خودشان عمل کنند و آنها مجازند به کلیسا و کنیسه و معابد خودشان آزادانه مراچعه کنند. در امور مربوط به ازدواج و ارث و …آنها مجبور به اطاعت و اجرای قوانین اسلامی که در عینحال قانون ملی ما هم می باشد ، نیستند .
بسیاری از قوانین جامعه مسیحی شما هم الهام گرفته از عقاید مذهبی است اما چون جوامع غربی جامعه های سکولار شده هستند این موضوع خیلی متبلور نیست اما جامعه ایران یک جامعه سکولار نیست . این موضوع خیلی شفاف و روشن است .
نظام قضائی ما بر اساس شریعت اسلام تدوین و استوار شده و این موضوع در قانون مدنی ایران به طور صریح نوشته شده است اما ما آنرا به یک مسیحی یا یهودی یا زرتشتی تحمیل نمی کنیم .
به اقلیتهای رسمی در ایران اجازه کسب کرسی نمایندگی در مجلس قانونگزاری ایران داده شده است . در ایران به ازای هر ۱۵۰،۰۰۰مسلمان یک کرسی نمایندگی اختصاص داده شده است در حالیکه یهودیان ایران که بعد از اسرائیل داری بیشترین جمعیت یهودی در کشورها ی خاورمیانه بوده و حدود ۲۰۰۰۰ نفر هستند نیز یک کرسی نمایندگی اختصاص داده شده است .
اگر شما بخواهید این استثناها را به هر اقلیت دینی بدهید نمی توانید آنرا به هر گروهی که مدعی یک جمعیت دینی و مذهبی است تعمیم بدهید .
ما فقط سه دین را ( در ایران ) به رسمیت می شناسیم .اگر هر گروهی را به عنوان یک مذهب ( دین ) به رسمیت بشناسیم ، مجبوریم این امتیازات را به آن گروه هم بدهیم و آنها را هم از آنچه مسلمانان ایرانی طبق قانون اساسی به آن مقید هستندد ، مستثی کنیم .
ایران سه مذهب یهودیت ، مسیحیت و زرتشتی را به رسمیت می شناسد .
” بهائی بودن به تنهائی جرم نیست. ما کسی را به عنوان بهائی یا دین بهائی به رسمیت نمی شناسیم . اما آن هم ( برای خودش ) یک عقیده است.بعضیها می توانند به وجود خدا شک داشته باشند . بعضی هم می توانند به خداوند باور نداشته باشند اما نمی رویم به دلیل اینکه آنها به خدا اعتقاد ندارند دستگیر کرده و به زندان بیندازیم . اما بهائی بودن نمی تواند فردی را در برابر جرمی که هر شخص ممکن است مرتکب شود ازمجازات ایمن سازد .”
– در ایران مردم دارای ارزشهای ویژه و متشخص فرهنگی هستند .ما کسی را بر اساس آنچه در خانه خودش انجام میدهد محاکمه و مجازات نمی کنیم .آنچه مهم است این استکه اعمالی در ملا عام و در جامعه انجام شود و ما در اینجا مقرراتی غیر از مقررات جوامع غربی داریم .
در فیلم زیر ضمن ارائه مصاحبه احمدی نژاد بر مبنای اسناد ذکر شده به نقد آن پرداخته ام :
اصل فیلم
بررسی اظهارات احمدی نژاد پیرامون بهائیت در برابر خبرنگاران در خارج کشور و تحلیل آن
پیشنهادات مهم به نهادهای خدوم دیپلماسی بالاخص مذاکره
کنندگان برجام و ستاد محترم حقوق بشر قوه قضائیه جلسه سوم
بررسی مستندات حقوقی در مجامع رسمی بین المللی علیه جامعه جهانی بهائی
موسوم به
The Baha’i International Community ( b i c )
بابت هر جرمی که اعضای تشکیلات بهایی در بستر فرامین نقشه های چهار ساله ( ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ ) و بیست ساله ( ۲۰۰۱ – ۲۰۲۱ ) در گذشته و نقشه های آینده ۱۲ ماهه و ۹ ساله جهت بر اندازی و بر پایی حکومت دینی بهایی بر مبنای کتاب اقدس بهاء الله در پوشش طرح های دفتر بین المللی توسعه اقتصادی اجتماعی بهایی زیر نظر بیت العدل و موسسات آموزشی شورای منطقه ای و ناحیه ای بهائیان در ایران که زیر نظر مستقیم خادمین و مساعدین و معاونین تحکیم و ترویج هیئت های مشاورین قاره ای ( مشاور غرب آسیا دکتر جبار ایدلخانی ) و در نهایت نهاد امنیتی دار التبلیغ از قبل انجام داده و یا در آینده انجام دهند و محکومیت حاصل شود باید در مجامع حقوقی بین المللی بابت هر پرونده علیه کرسی جامعه جهانی بهایی
The Baha’i International Community ( b i c )
در سازمان ملل بعنوان دخالت مستقیم در امور داخلی سرزمین مقدس ایران اقامه دعوا شود و در واقع این تشکیلات بهایی است که بابت هر محکومیت یک عضو وابسته به سازمان بهاییت در ایران پاسخ دهد نه ایران و باید جای متهم و شاکی عوض شود
کارشناس حسن ارشاد
فارغ التحصیل دانشکده علوم قضایی
متخصص در فرق و ادیان – بابیت و بهائیت
لینک فیلم در تلگرام
https://t.me/mardomtve/1848
لینک یوتیوب
لینک آپارات
https://aparat.com/v/184Xw
لینک فیس بوک
https://www.facebook.com/bahaicensure/videos/2818866431711224
لینک صدا
https://t.me/mardomtve/1850
لینک اینستاگرم
https://www.instagram.com/tv/CO0rVi5BJeN/
فیلم نقد :
🔵 ✅ گزارش ساواک مبنی بر حزب بودن بهائیت در ایران و نفی دین بودن باور بهایی با توجه به اسنادی از تشکیلات بهائی
