اعتراف رسمی و انتشار سند جاسوسی توسط تشکیلات باور بهائی!
خود کرده را تدبیر نیست!
سرویس خبری یا سرویس جاسوسی!
شش سال پیش در چنین روزهایی یعنی اول آبان ۱۳۹۲ مصادف با ۲۳ اکتبر ۲۰۱۳ میلادی، سرویس خبری جامعه بهائی، خواسته یا ناخواسته، دو سند محرمانه منتشر می‌نماید که پیش از هر چیز، ماهیت جاسوسی تشکیلات بهائی را آشکار ساخت. این اسناد عبارت بودند از:
نامه‌ی محرمانه‌ی به سرقت رفته از دفتر رهبری ایران: نامه‌ی محرمانه شورای عالی انقلاب فرهنگی به رئیس دفتر رهبر انقلاب، که توسط شخص رهبری انقلاب پاراف شده است!
نامه‌ی محرمانه مدیر کل حراست مرکزی به حراست دانشگاه‌ها!
آدرس خبر در سرویس خبری جامعه بهائی:https://news.persian-bahai.org/violation-of-human-rights
آدرس نامه محرمانه شورای عالی فرهنگی در سرویس خبری جامعه‌ی بهائی:
http://news.bahai.org/documentlibrary/575/5_TheISRCCdocument.pdf
آدرس نامه‌ی محرمانه حراست مرکزی در سرویس خبری جامعه بهائی:
http://news.bahai.org/documentlibrary/575/1_LetterFromMinistriesToUniversities.pdf
و جالب اینجاست که کانال تلگرامی بهائیِ پاسخ به شبهات برای این که متهم به جاسوسی نشود، این نامه‌ها پس از شش سال این بار به قول از کانال دیگری در پست شماره ۱۰۱۰ خود ارائه نموده است! انگار نه انگار که سرویس خبری جامعه‌ی بهائی، شش سال پیش همین اسناد محرمانه را منتشر کرده است:
https://t.me/Rafee_Shobahat/1010
انگار که نه انگار این خود تشکیلات باور بهائی است که این نامه‌ها را تهیه و در اختیار شبکه‌ی مذکر قرار داده است!
بررسی محتوای این نامه‌ها و سانسورها و دروغ‌هایی که مبلغین باور بهائی چاشنی آن می‌کنند، موضوع نوشتار پیش‌رو نیست و به لطف خداوند متعال در نوشتار دیگری به آن پرداخته می‌شود.
آن چه در این نوشتار در پی آن هستیم، فقط و فقط طرح یک سوال برای دوستان عزیز بهائی و بهائی‌پژوهان عزیز است؛این نامه‌ها چطور و از چه طریقی به دست مبلغین باور بهائی رسیده است!؟
سرویس خبری جامعه‌ی بهائی چگونه توانسته به نامه‌های محرمانه‌ای در بالاترین سطح امنیتی کشور دسترسی پیدا کند!؟
اگر دوستان عزیز به نامه‌ی محرمانه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی دقت نمایند، پاراف رهبر انقلاب را در پای این نامه‌ی محرمانه خواهند دید. این پاراف به چه معناست!؟
یعنی این نامه‌ی محرمانه در مسیر ارسال از شورای عالی انقلاب فرهنگی به دفتر رهبر انقلاب به سرقت نرفته است! بلکه پس از مشاهده‌ی شخص رهبر انقلاب و پاراف ایشان در اختیار مبلغین باور بهائی قرار می‌گیرد!!!
و بدون نیاز به هر توضیحی، نشان می‌دهد تشکیلات باور بهائی، ماهیتی کاملا جاسوسی آن هم در بالاترین سطوح دارد!
آیا شهروندان عادی، امکان دسترسی به نامه‌های محرمانه را دارند!؟ خیر! حتی نامه‌های معمول و روزانه‌ی ادارات معمولا در اختیار عموم مردم قرار داده نمی‌شود!
این نکته برای عزیزان بهائی و بهائی‌پژوهان عزیز می‌تواند بسیار سوال برانگیز و صد البته روشن کننده باشد که مبلغین باور بهائی و سرویس خبری جامعه‌ی بهائی که در خارج از ایران مدیریت می‌شوند، چگونه به چنین اسناد محرمانه‌ای، آن هم از دفتر رهبری انقلاب دسترسی پیدا کرده‌اند!؟
در خصوص نامه‌ی دوم نیز همین چالش برقرار است؛ اگر تعریف و شرح وظایف حراست را جستجو نماییم، به عباراتی از این دست می‌رسیم: از لحاظ عرف اداری، حراست به نهادی گفته می‌شود که در قلب تشکیلات یک سازمان وجود داشته و وظیفه خطیر مراقبت از سلامت اجزای ریز و درشت آن تشکیلات را در برابر انواع و اقسام انحراف های موجود به عهده دارد.
حراست پشتوانه‌ای محکم برای سلامت جامعه اداری
وظیفه اصلی حراست، مواظبت از سلامت سازمان است؛
حفاظت از اسناد، از دیگر وظایف حراست برشمرده می‌شود!
به نظر شما به سرقت بردن اسناد محرمانه از دستگاهی که ماهیت و از جمله‌ی وظایف آن حفاظت از اسناد است، کار چه افرادی است!؟
آیا به غیر از تشکیلات جاسوسی بسیار حرفه‌ای، امکان دسترسی به چنین اسناد محرمانه‌ای برای احدی وجود دارد!؟ به نظر شما، آیا انتشار این نامه‌ها، اعتراف صریح و آشکاری به ماهیت جاسوسی تشکیلات بهائی نیست!؟ آن هم در بالاترین سطح ممکن!!!
آیا جایی بالاتر از بیت رهبری در ایران داریم!؟
هموطنان عزیز بهائی و بهائی پژوهان عزیز!
اندکی تامل!
مراقب گرفتار شدن در دام چنین تشکیلات خطرناکی که اسناد محرمانه ملی کشور را در اختیار سرویس‌های خبری (جاسوسی) خارج کشور قرار می‌دهند، باشیم!
این دو نامه، تنها نمونه‌هایی از اسناد فاش شده توسط تشکیلات بهائی است! خدا می‌داند چه اسناد و اطلاعاتی توسط این تشکیلات به خارج کشور مخابره می‌شود!!!
مراقب باشیم، ما در زنجیره‌ی چنین تشکیلات خطرناکی قرار نگیریم!